എന്ത് മസ്മരികമായ അനുഭൂതി. . കത്തിച്ചു വെച്ച നില വിളക്കിന് ചുറ്റും ആളുകള്‍ കൂട്ടത്തോടെ ഇരുന്ന് സഹതാപത്തിന്‍റെ ഒരിറ്റ് കണ്ണീര്‍ വീഴ്ത്തുബോള്‍ സ്നേഹം കൊണ്ട് പിടിച്ചു വാങ്ങിയ ഹ്യദയങ്ങള്‍ പൊട്ടിക്കരയുന്നു.. ഓര്‍മ്മകള്‍ അവരെ കുത്തി നോവിക്കുന്നു.. അല്‍പ്പനേരത്തിനുള്ളില്‍ അഗ്നീ അവളുടെ കരങ്ങളില്‍ പൊതിഞ്ഞ് എന്നന്നെക്കുമായി മറയുമെന്നോര്‍ക്കുബോള്‍ അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ വീണ്ടും കലങ്ങുന്നു... പിന്നെയുള്ള ദിവസങ്ങള്‍ മറവിയ്ക്ക് സ്വന്തം ഓരോരുത്തരുടെയും മനസിലും അയാള്‍ ഇല്ലാതെയാകുന്നു
ഒന്നോര്‍ത്താല്‍ എന്താണ് ജീവിതം ശവപറബിലേക്കുള്ള യാത്രയല്ലേ എന്നിട്ടും അവര്‍ മതത്തിന് വേണ്ടി കടികൂടുന്നു ജാതിയുടെ പേരില്‍ അകലുന്നു.. തിരിഞ്ഞു നോക്കുബോള്‍ ജീവിതം ശൂന്യം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ